I skuledago løypte eg på ski.
Åntle skjiu utta plastikk I.
Breie gode løypeski.
Med hardvedkant tå hickory.
Eg hadde stava med bambus I og bindinga frå Kandahar.

Utpå jorde va're verdensmesterskap.
Mor tok tide, det vart sjelda tap.
Fire fyri bestetid!
Skreik mor mi baka gryta si.
Eg slo om takten I kneiken upp te gratishaugen baka do'n.

Og stundo veit du va kampen kvass.
Når alle stjednudn voro på plass
Hakkulinen han va seig.
Eg gjikk so kroppen va som deig.
Då va're godt koma inn å få att true på seg sjål hjå'n mor

Men no æ're jamt slutt. No æ're forbi.
Kan 'kji lenger leva upp på fantasi.
No ha're vorte alvorstid.
Dæ'æ treningsbok og plastikkski.
Dæ æ 'kji greitt vera idrettsmann på topp når du æ elleve år.